Tadzjikistan is een voormalige Sovjetrepubliek in Midden-Azië. Het land wordt omsloten door China in het oosten, Afghanistan in het zuiden, Kirgizië in het noorden en Oezbekistan in het noorden en oosten. In 1991 is Tadzjikistan onafhankelijk geworden van Rusland. Na een burgeroorlog van 5 jaar is in 1997 de vrede ondertekend met de oppositie. Feitelijk is het land sinds 2000 klaar voor de sprong naar een goede toekomst. De problemen in het buurland Afghanistan kunnen positief zijn voor de ontwikkelingen in Tadzjikistan. Banen zullen worden gecreëerd en de stabiliteit zal toenemen. Tadzjikistan is in de beginfase om zich bij de Wereldhandelsorganisatie te voegen en is al toegetreden als NATO partner voor de vrede.
Fantastische flora & fauna
De ongerepte natuur is overweldigend en de maagdelijke sneeuwhellingen van het Pamirgebergte, bij de bevolking beter bekend als “het dak van de wereld”, zijn de Alpen in het kwadraat! Pieken van boven de 7.000 meter zijn niet uitzonderlijk. De bloeiende bergweiden, vele meren, adembenemende vergezichten en imposante gletsjers vormen het decor van dit oude Centraal Aziatische land.
Inspirerende cultuur
Cultureel heeft Tadzjikistan ook veel te bieden: unieke kunst, eeuwenoude beschaving, boeiende steden en dorpen waar de bevolking een spreekwoordelijke eenheid is. Toerisme is nog onbekend en eetgewoonten, hygiënische omstandigheden, de minder ontwikkelde infrastructuur, afwijkende gewoonten en gebruiken zijn zeer aantrekkelijk om te zien.
Ontdek het berglandschap van Tadzjikistan
Het land is erg bergachtig. Zeker de helft van het land ligt meer dan 3000 meter boven zeeniveau. De door droogte weinig begroeide bergruggen liggen in oost west richting door het land en behoren tot het Tian- en Pamirgebergte. De bergen van Pamir zijn uitlopers van de Himalaya. De hoogste toppen van het land zijn: Piek Samanid en Piek Lenin en zijn respectievelijk 7.495 en 7.127 meter hoog. De Samanid kreeg zijn originele naam pas terug in 1999. Op veel landkaarten en in reisliteratuur wordt nog de oude Sovjetnaam gebruikt: Piek Communisme (of Pik Kommoenizma). De lager gelegen delen van het land zijn te vinden in het zuidwesten en noorden van het land. In de bergen liggen veel gletsjers die de bron vormen voor stroompjes en rivieren. De belangrijkste rivieren die het land doorsnijden zijn de Syr Darja, de Pjandsj en de Amoe Darja, die uiteindelijk allebei afwateren naar het Aralmeer. De Amoe Darja en de Pjandsj vormen voor het grootste gedeelte de zuidgrens met Afghanistan. Op 3.263 meter hoogte bevindt zich “Lake Sarez” met een lengte van 55,8 km, breedte van 3,3 km en een water volume van 16,074 km3. Dit meer is ontstaan na een aardbeving in 1911 met daarna nog 15 jaar steen val. Om een dergelijke ramp zo goed mogelijk te voorspellen is er een systeem aangelegd met sensoren die d.m.v. satelliet navigatie seismologische activiteiten, waterdruk, windsnelheden en beweging van de rotsen in de gaten houdt zodat eventuele maatregelen tijdig genomen kunnen worden.
Wat kan ik verwachten van deze Aziatische rondreis?
Tadzjikistan is 3,5 keer zo groot als Nederland, maar is met 41 inwoners/km² minder dichtbevolkt. De Tadzjieken wonen in de valleien en hebben een arm bestaan, kleinschalige en extensieve landbouw en veeteelt. Het leven op het land is hard en de dagen zijn lang. Langs de weg is van alles te koop. Naast vliegtuig en helikopter zijn bus en auto de voornaamste vervoermiddelen, bij slechte wegen, hoge bergen en diepe dalen neemt het paard het over. Tadzjikistan is rijk aan water, we kunnen spreken van het blauwe goud. Momenteel is het op het platte land voor velen een luxe stromend water in huis te hebben. De hoofdstad van Tadzjikistan is Doesjanbe gelegen in de Hisorvallei en is nog geen honderd jaar oud. In 1924 werd deze stad planmatig gebouwd op de plaats waar het Rode Leger een dorp had verwoest. Het dorp heette Dushanbe bazar, wat in het Perzisch de maandagmarkt betekent. Later werd deze naam verkort tot Dushanbe (maandag), in het Nederlands gespeld als Doesjanbe. De stad werd uitgebouwd als hoofdstad van Tadzjikistan dat eerst een autonome republiek was binnen Oezbekistan, vanaf 1929 een sovjetrepubliek en vanaf 1991 een onafhankelijk land. Van 1929 tot 1961 heette de stad Stalinabad. Doesjanbe is een belangrijk centrum van de katoenindustrie. Een vriendelijk centrum met oude vervallen buitenwijken en hier en daar al westerse bouw. Het park en de communistische architectuur verbazen een ieder. Vele eettentjes, waar de gastvrije bevolking klaarstaat, schieten uit de grond. De markt (bazaar) is één van de hoogtepunten alles is er te koop en het is een genot om er te wandelen. Andere bezienswaardige steden zijn Murghab met zijn gletsjers, Penjikent, Khojent en Korog. Sanatoria, thermaal baden, meren en bergtoppen zijn talrijk aanwezig.
Toerisme: Populaire bezienswaardigheden & reistips
Tadzjikistan betekent ongerepte natuur, maagdelijk witte bergtoppen, unieke kunst, eeuwenoude cultuur en nog veel meer. Door de vele tradities heeft het volk de uitstraling van een éénheid. Vreugde en verdriet worden samen gedeeld en vrienden staan bovenaan op ieders lijstje. Toerisme is nog relatief onbekend maar al in kleine mate te vinden. Dit maakt het toerisme nog aantrekkelijker want er wordt nog geen misbruik gemaakt van de toerist door hem financieel uit te kleden. Een toerist wordt als een gast ontvangen en er wordt zorggedragen voor een onvergetelijke vakantie. De Tadzjieken zijn trots op hun Tadzjikistan en zullen alles doen om een goede indruk achter te laten. Eetgewoonten, hygiënische omstandigheden, de minder ontwikkelde infrastructuur, afwijkende gewoonten en gebruiken hebben ook hun charme en zijn ook aantrekkelijk. De bevolking is flexibel en een uitnodiging voor een bruiloft moet beslist niet afgeslagen worden. De unieke cultuur en geschiedenis zijn een genot en er zijn veel sportieve mogelijkheden zoals bijvoorbeeld, jagen, tal van bergsporten, parasailing, watersporten, paardrijden en (helikopter-)skiën. De liefhebbers kunnen genieten van een schitterende flora en fauna.Tadzjieken zijn arm maar hebben hun trots, zij leven het leven op hun manier. Langs de wegen wordt van alles verkocht. Op de hoofdwegen gebeurt van alles, u komt er schaapherders tegen, veel ezels en ook de koeien lopen eigenwijs in de weg. De vele kolkende rivieren tezamen met de meren en de bergtoppen zijn een lust voor het oog. De markt (bazar) is uniek en er is van alles te krijgen bij de duizenden standjes. Een beer uitlaten in het dorp is heel gewoon. Mooie steden zoals Penjikent, Khojent, Korog en Murghab met zijn gletsjers zijn een bezoekje waard. Ook gezondheidstoerisme is te vinden in Tadzjikistan met veel sanatoria en thermaalbaden. Het land gebruikt nog vele natuurlijke middeltjes tegen diverse ziekten. Deze middelen worden in de sanatoria aangeboden.
Land van culinaire verrassingen
Tadzjikistan heeft een zeer goede keuken. Plov is het nationale gerecht en is in verschillende varianten te krijgen. Volgens traditie dient dit met de handen gegeten te worden. Lipoeska is brood dat zeer goed van smaak is en bij elk gerecht onmisbaar is. Soep is zeer goed gevuld en wordt altijd zelf gemaakt. De vruchten zijn zeer sappig en zoet doordat het land zonovergoten is en hoge temperaturen kent. Er zijn veel betrouwbare restaurants te vinden, maar laat u zich door uw gastheer goed voorlichten. Het is ook mogelijk om ergens privé te eten, dit komt niet alleen door de enorme gastvrijheid van het land maar zo kan men ook een paar centen verdienen. De Tadzjieken zijn trots op hun shaslik, “Lipioshka” (lokaal brood) en Plov-shaslik. Leidingwater is niet geschikt om te drinken. Gekookt water drinken kan wel (b.v. thee). Beter is het om een fles water te kopen. Een Tadzjiek heeft meer weerstand dan u, zijn organen zijn gewend aan het water en eten. De Tadzjiek zou zeggen dat wij veel te schoon zijn qua eten en drinken. Een voorbeeld kunt u op de markt (bazar) zien, het vlees hangt daar in de zomer de gehele dag in een temperatuur van 30 á 40 graden. Een Tadzjiek kan dit vlees eten maar wij niet. Dus vertrouwt u een restaurant niet neem uw vlees dan “wel done” en niet medium of rauw. De meeste restaurants hebben dit probleem reeds opgelost en plaatsen het vlees na de slacht direct in de koeling.
Geschiedenis & tradities
Tadzjikistan heeft een oude cultuur met vele tradities. Het zijn vooral de tradities die de vrede brengt en de basis vormt om mensen bij elkaar te brengen. In 1999 de viering van 1100ste Samaniden-dynastie en de 8ste viering van de onafhankelijkheid. Tadzjikistan, stond in het middelpunt en er waren vele bijeenkomsten en conferentie. Tadzjikistan hebben een lange tijd deel uitgemaakt van het oudperzische rijk later kwam de Perzische samaniden-dynastie. De dynastie wordt door de (aan de Perzen verwante) Tadzjikien gezien als de grondleggers van hun land Tadzjikistan. De meerderheid van de inwoners bestaat uit etnische Tadzjieken. De taal is het Perzisch. Perzisch is ook de officiële taal van Iran en Afghanistan. Het Cyrillische alfabet word gebruikt en officieel vaak Tadzjiki-Perzisch genoemd. Perzisch is een Iraanse taal behorend bij de indo-Europese taalfamilie. Religieuze banden zijn er met de Oezbeken, die net als de Tadzjieken soennitische moslims zijn. Muziek en dans spelen een belangrijke rol in de Tajik cultuur. De expressieve gezicht en handgebaren, bewegingen en de duizelingwekkende rotaties kenmerken de dansen van Centraal Azië.
Religie & spiritualiteit
400 jaar voor onze jaartelling kwamen met Alexander de Grote de eerste Europeanen in dit gedeelte van de wereld. Hij was het die hier steden stichtte die tot op de dag van vandaag zijn blijven bestaan. Ook ligt Tadzjikistan op de zijde route met veel mooie overblijfselen van tempels. Voor het overgrote deel van de bevolking (meer dan 90%) is de islam geen geloof maar een levenswijze. Dit kan men terugvinden bij het slachten van het vee maar ook bij bijv. een trouwerij, begrafenis en besnijdenis. Eén van de eerste monolithische religiën die ook in Tadzjikistan bekend is en waarin vuur een grote rol speelt.
De hotelkamers zijn meestal eenvoudig maar u beschikt bijna altijd over een eigen badkamer en toilet. U zult begrijpen dat de hotels niet zo luxe zijn als wij gewend zijn en vaak zal een airco ontbreken. Er bestaan ook mogelijkheden om tijdelijk een appartement te huren. Alles is natuurlijk ook afhankelijk van het gebied waar u door reist. Het blijft nog steeds een derdewereldland waar alles anders is dan bij ons. Het zal best eens voorkomen dat een voorziening (tijdelijk) niet werkt of dat er iets op de kamer ontbreekt. Een toilet buiten is op een doortocht normaal. Ook gewoonten en gebruiken wijken regelmatig af van wat wij gewend zijn. Maar u zult vaak getroffen worden door de vriendelijkheid en hulpvaardigheid van de Tadzjieken die er alles aan zullen doen om het u zo makkelijk en prettig mogelijk te maken.
In juli/augustus kan op enkele plaatsen de gemiddelde middagtemperatuur ca. 40 graden zijn. Het landklimaat heeft een zeer lage vochtigheidsgraad en het is er schroeiend heet. ’s Winters ligt de temperatuur rond 0 graden. Het voor- en najaar zijn de beste seizoenen voor een bezoek. Dit alles met uitzondering van de bergen waar de eeuwige sneeuw ligt.
Diarree is bijna onvermijdelijk. Vergeet niet ORS (tegen uitdroging), Norit of een zwaardere ‘stopper’ zoals Diacure of Immodium in de bagage te stoppen. Deze middelen zijn verkrijgbaar bij drogist en apotheek. Vaccinaties zijn niet verplicht maar wel aan te raden. Men dient ook rekening te houden met malaria profylaxe, goede bescherming tegen zon, hitte en insecten. Een gedegen voorbereiding is van belang voor een goed verloop van de reis.
